Ντε Γκάσπερί, Αλτσίντε

(Alcide De Gaspery, 1881 – 1954). Ιταλός πολιτικός, πρωθυπουργός της Ιταλίας και θεμελιωτής του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος. Φοίτησε στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης, όπου αναγορεύτηκε διδάκτορας της φιλοσοφίας (1905). Ο Ν.Γ., που διετέλεσε από το 1911 έως το 1918 μέλος της αυστριακής βουλής, υπήρξε θερμός πατριώτης και υπέρμαχος των συμφερόντων της Ιταλίας, για τα οποία αγωνίστηκε στο αυστριακό κοινοβούλιο. Το 1921 έγινε μέλος του ιταλικού κοινοβουλίου και αρχηγός ομάδας καθολικών βουλευτών. Ο Ν.Γ. φυλακίστηκε εξαιτίας της εχθρότητας που έδειξε στο φασιστικό καθεστώς και, όταν αποφυλακίστηκε, ζήτησε άσυλο στην πόλη του Βατικανού. Στη διάρκεια του B’ Παγκοσμίου πόλεμου ίδρυσε το Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα και μετά τη λήξη των εχθροπραξιών, από το 1945 έως το 1953, κυβέρνησε την Ιταλία, αρχικά ως πρόεδρος Κυβέρνησης συνασπισμού, με τους κομουνιστές και τους σοσιαλιστές και από το 1947 με τους κεντρώους. Στην εξωτερική πολιτική του ήταν υπέρμαχος του Βορειοανατολικού Συμφώνου (NATO) και θιασώτης της οικονομικής και πολιτικής ένωσης της Δυτικής Ευρώπης. Ο Ν.Γ., μετά τον Καβούρ και τον Τζιολίτι, θεωρείται ο σημαντικότερος αστός πολιτικός της νεότερης Ιταλίας και ένας από τους σημαντικότερους αντιπάλους του φασισμού.